her akşam trenler geçer Ankara ya doğru,
ben biçer istasyonunda,
kendi halince mahzun
garip bir kişi
trenler ışık ışık,insan dolu,
gözlerinde destan destan,
okunur Anadolu.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Nöbet tuttuğum geceleri anımsattı şiir. Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta