Yolculuk ne tarafa arkadaş

Hayat başlangıçlara dönük hayal yağmurlarında ıslanırken
22 yaşın yorgunluğu tüm bedeni yıpratırken
Gitmek istediğimiz şehirler uzak kalınca
Üzülmenin sonunda hatıralar artık hayatımızda ölüm olmuşken
Yolculuk ne tarafa arkadaş!

Öğretirken hayat öğrencilerine bir şeyler
Biz kimiz diye ararken hiçbir şey olamayışımız
Ne kadar üzücü bu dünyadan böyle ayrılışımız
Yarım bırakarak her şeyi...
Son satırlarda unutularak gidişimiz ne kadar acı
Böyle sokak ortasında üzgün
Gözyüzünün hangi tarafına arkadaş!

Otuzunda hayata merhaba derken yıllar
Biz hiç hazır değiliz otuz yaşımızı karşılamaya
Gelme artık gelme derken
Yüzümüze düşen çizgilerin çoğalışı
Bizleri yalnızlığa iterken
Nereye yolculuk arakadaş

Direnecek gücünün olmaması ne acı
Tanrı şevkatli ellerine seni almışken
Hayat kaderine emanet ederken
Bu dünyaya bakışın sonsuzluk olunca,
Kime ne vermen gerektiğini unutma!