'Aşıklar dokunmazmış ağaç kabuklarına Eylül'de çünkü soğuğun parlak ışıltısı olurmuş üzerlerinde'
biz hep inadına kazıdık hüznümüzü yaşlı çınarlara
yağmur yağarken okyanusun üzerine
ya da kayaların üzerinde sekerken
parçalanan diz kapaklarımızdan akan kanla
midye kabuklarına...
biz mi devraldık hüznü eylülden
celladı olmak neden bize düştü
sokakları yağmalayan biz miydik
gülleri solduran
martıları ağlatan
denizi azdıran...
gemileri önce kim yaktı
kim önce ayırdı ellerini diğerininkinden
bu aşkı bitiren biz miydik
aramızda uzanan zaman mı?
'Aşıklar dokunmazmış ağaç kabuklarına Eylül'de çünkü soğuğun parlak ışıltısı olurmuş üzerlerinde'
11.08.2005 Samatya
Özgür KapcıKayıt Tarihi : 29.5.2009 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!