Yolculuk Hüsranı Şiiri - Osman Ünver

Sabahın kör kurşunlarına hedef olan bedenim,
Satıldı naçiz kıymetinin çok altında.

Akşamın hüzünlü sedasında yakılanan hecelerim,
Sıraladı şikayetlerini birbiri ardına.

Zulmet vaktinin diyarlarında bekleyen dizelerim,
Sabra alametti meçhul tavrıyla.

Seherin sinsi gıybetine şahit olan sihirli kalemim,
Haber uçurdu tek kanadıyla.

Öğlenin yakıcı güneşine rastgelen havadisim,
Sıhhat çeşmelerinde ara verdi yolculuğuna.

Güzün semasında bir güzeli seyreden kalbim,
Sararmış yapraklar gibi salındı her bir yana.

Lakin gönlün mutluluğu ve zerafeti çok gördü,
Ve mavi düşlerimi hapsetti zindanlarına.

Şimdilerde bir kuytu gölgede ismim,
Perperişan; muhtaç yardımına.