Yolculuk devam Şiiri - Mehmet Ali Onay

Seni hiç kimseye değişemezdim;
senin hiç kimse olacağını bilemedim.
Aynı yere gittiğimizi sanıyoryordum;
ilk kavşakta ineceğini bilemedim.

Ardından gidişini seyretmem
uzun sürmedi.
Benim tren de hareket etti,
arkamda kalanlardan oldun
Arkama dönüp bakmak; içimden gelmedi.

Bir yerlerde bahsedilsen, hatırlar mıyım bilmiyorum.
Bugün gülümsemen geldi hayalime...
Sonra değişen yüzün...
Sonra anladım;
nasıl silinmiş bendeki izin

Yol bitmiş değil, yolculuk devam.
Sert iklimlere doğru akıyor zaman.
Üzüldüm ama hayıflanmadım.
Çok görmedim sana;
kabına göre değişirmiş, cıvık insan.

Günahı, vebâli bana kalsın; her ne ise.
Tüm sevâbları sana bıraktım.
Yanımda boş kalan yerine baktım;
bir durakta bir yolcu mutlak olur.
Şeytan mı Peri mi?
kısmetim, şansım, bahtım.

Seni hiç birşeye değişmem diyordum
Senin değişeceğini ummazdım.

07 Şubat 2024
Kadirli