EŞKİYA OLURUM
Sen kaybolunca Karayazı’da
Ben bir eşkıya olurum Çakmak Dağında
Ve adamlarım yanımda
Mavzerlerimiz omuzlarımızda
Baskınlar düzenlerim ben
Zorova’ya,Tahtırevan’a, Harabahan’a
Ve tüm Haylaz mıntıkasına.
Sen kaçıp saklansan da
Turnagöl’e, Güzel dere’ye, Güllüçimen’e
Ben kuzeyi basmadan daha
Sen bırakıp gidersin üşüyünce
Bırakıp gidersin beni karda soğukta
Bırakıp üşümüş, özlemiş halde
Dönersin yine, ılık Akdeniz kentlerine.
11,12,1965 Zorova
“Yalnızlık Gece ve Karlar” dan
Kayıt Tarihi : 3.6.2006 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!