Yolculuk Şiiri - Zülfü Kılıç

YOLCULUK

Sanki bir rüya alemindeydik
Gece karanlık olsada içimiz aydınlıktı
Hiç bitmesini istemediğimiz
Ucsuz bucaksızdı yollar
Yaşadıklarımız hayal miydi gerçek miydi
Hiçbir şey sorgulamadan
Her şeyi gecenin akışına bırakmıştık
İçimizde yılların hasreti özlemi
Tenin kokusu tenimde
Ellerin, yüzün, gözlerin sen yanımdaydın
Sanki cennette gibiydik
Kırılgan dili kesik hasretimizle
Hatıralar, anılar yad edilince
İnci mercan iki damla yaş
Usulca yanaklarından süzülmüştü
Kelimeler sesiz fısıltılı
Dudaklarında gülümsemeydi
Loş ışıklar altında
Saçlarında siyah beyaz teller olsada
Yüreğinde kelebekler uçuşuyordu
Mırıldarcasına dilimizde bir türkü
Eylül'ün gazabına uğramış gönlümüzle
İki can bir bedende hayat bulmuştuk
Dağlar denizler ormanlar
Mavisinden, sarısından, yeşilinden
Renklere börünmüştü
Gecede tarifi olmayan sessiz bir mutluluk
Sanki yıldızlar bile daha parlak
Gözlerin ay ışığı yakamozdu
Zaman dursun
Ne yol nede yolculuk bitsin istemiyorduk

ZÜLFÜ KILIÇ

16/09/2023