Yolculuk Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Denizde yelken açmış gibiyim ufuklara,
rüzgarlara kapılmış gidiyorum pupa yelken,
vakit geç olmuş veya erken
umurumda bile değil son günlerimde,
bir büyük karasevdanın ateşidir yanar durur yüreğimde.
Ne yana gidersem gideyim, önemi yok;
çünkü sen her yandasın,
her şeydesin,
hem benimle birliktesin ayni pota içinde,
hem değilsin.

Dalgalarda senin şarkıların,
pırıl pırıl balık pulları gibi gümüşten,
rüzgarlarda ellerin dizgin gibi,
sanki saçın çözülüp atılmış mavi sulara,
isyen etmiş kalmışım bir küreksiz teknede
uykulara.

Sularda kayıp giden sanki yaralı yüreğim,
sanki merhem arar durur dalgalarda,
dalgalar ayrılıklarınca derin,
ölümlerince güçlü dalgalar,
bir seni arayıp duruyorum evrende pupa yelken,
ayaklarımda prangalar.

Biliyorum; sabah gibi ışıyacaksın sulardan,
yüksele yüksele tutup saracaksın çevremi,
yakınıma önce sislerin gelecek,
sonra sulardan bedenin yükselecek.
Bu çileli başım dayanabilir mi sanıyorsun o zaman?
Ölecek.

(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 21-22/100)