Oturduk masaya ben ve ruhun
Birimiz hayattan ayrılacaktı bu son oyun
Çıkardım altıpatları, bir mermi koydum
İlk sen çektin tetiği, boş çıktı, çok korktum
Bana geldi sıra, silahı kendime doğrulttum
Çekmeden tetiği gözlerinde kayboldum
Hazırlıksızdım, ellerimden tuttun
Çektim tetiği, hayal kırıklığına boğuldum
Tereddüt etmeden aldın silahı kendine doğrulttun
Gözlerime bakıp, dudaklarını ısırdın
Ellerin titriyordu, ellerini tuttum
Çektin tetiği, kalbim durdu, mayhoş oldum
Derin bir nefes çektim, son sigaramı yaktım
Başımı öne eğdim, saçlarımı okşadım
Sigaramdan bir kez çekip, silahı aldım
Çektim tetiği, bu da mı değil Tanrım!
Titreyerek aldın silahı, o korkunu hissettim
Gözyaşlarım döküldü, ellerinle sildin
Sanki bir daha ölecekmişsin gibi silahı doğrulttun
Çektin tetiği, nutkum tutuldu, ağladım
Bu kez sana bir şey olmadı, rahatladım
Sigaramdan son kez çekip, silahı aldım
Kollarını aç sana geliyorum Tanrım!
Çektim tetiği, mutlu bir gülümsemeyle cehennemden ayrıldım
Kayıt Tarihi : 22.1.2023 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!