Yolculuk Şiiri - Talat Akkoca

Kaç hayat kaç ömür sığar bir valize
Biriktirdiğim tüm hasretler içimde
Elvedalar büklüm büklüm
Göz yaşlarından bir okyanus yüreğimde

Önümde duruyor gidilemeyen yollar
Tanışılamayan yeni insanlar
Bir kapıdan geçiyor ruhum
Otobüs camına yansıyor anılar

Ezildi yükün altına yorgun omuzlar
Camdan kuleler bir bir yıkıldılar
Döküldü ortalığa pis bir kurum
Damarlarında şehrin dolaşıyorlar

Yanlızlık yanlış olan dedim
Kendim yazdım kendim çizdim
Yolculuğun potasında ruhum
Demlendikçe piştim piştikçe eridim

Erimek ermekten gelir
Ermek için erimek gerekir
Bende Mevla'ya bir kulum
Ermek nedir erimek nedir