Yolculuk Şiiri - Averya Vera

Hayatım en güzel yolculuğuydu
Kar hissetiriyordu kendini camın kenarında sürdürdüğüm o kısa yolculuk.
Dinlenme tesislerinde nefesimdeki buharla ellerimi ısıtmaya çalıştığım.
O hafif güzel kahvemi yudumlarken, en güzel yolculuğum oldunu bilemezdim.
Ben sana geldiğim için yolculuğum güzeldi.
Peki senin günün nasıldı beni beklerken ki o anların nasıldı.
Hisetin mi sende o karın hafifliğini.
Sesimi duydunmu kardan esen o rüzgarda.
İşitirsin diye çok şey anlatım o rüzgara.
Sen durakta beni beklerken camın önünde karı izledin mi, peki ya kahve yudumlarken o mahoş tat beni hatırlatı mı sana.
Düşünüyorumda yolculuğumuz birlikte olsaydı ne olurdu.
Camın kenarında ben otururdum sende hemen yanımda omuzuna uzanırdım uyırdum.
Berkide uyumuş numarası yapardım.
Ha sende uzanabilirsin omuzuma yüzünü okşarım.
Severim seni.
Olabilir bir hayal mi ki? Hiç bilmiyorum.
Ama çok güzeldi gerçek olmasada çok güzel.