Yolculuk 5 Şiiri - Nazmi Öner

KARAYAZI SAPAĞINDA

Mescitli’de, Karayazı yol ayrımında
Kamyon kaldı Aras kıyısında
Ve yolculuğun bundan sonrası kızakla
Tiftik papaklı, yaşlı kızakçı
”Deh” deyince atlara
Yolculuk bir ıslık sesidir artık
Bir ıslık gibi, akar gider karda

Seni de sarmış olmalı ki bu yolculuk
Bırakmadın peşimizi kızakta da
Acıkmış,üşümüş ve solgun
Gözlerimin içine düşersin Karaçullu’da
Yokuşlarda yürürken birlikte kol-kola
İnişlerde kızak kurşun gibi saplanır rüzgara

Sen üşümüş, üzülmüş, sokulursun omzuma
Bazen kızakçının kırbacı olursun
Bir bakarım zıplamaktasın atların sırtında
Bir bakarım ısınmaktasın abamın altında
Bazen koşmaktasın tutunup tek elle kızağa
Bir bakarım uzaktan izlersin bizi taa ufukta

Aldırmadan kara, rüzgara
Bir şölene dönüştürdün bu yolculuğu
Aldırmadan eksi yirmi üç derece soğuğa
Ben varlığa dönüştürürken yokluğunu
Sen dönüştürürken yolculuğu
Büyülü bir kar dansına
Bilmem nereye kayboldun, girerken Karayazı’ya.

03,12,65 Karayazı
“Yalnızlık Gece ve Karlar” dan