Karmakarışık olabildiğince acımasız mı yıllar …
İçim acıyor bitiyor tükeniyor …
Ne nasıl yaşandı payemi verdim …
Yoksa yaşadığım duygularım mı …
Son otobüs yolculuğu yanımda arkadaş…
Acıyor yürek isyan anlamıyor dinliyor …
Yaş olarak benden sonra nasihat vereceğim ya dinliyorum üzülüyorum …
O konuşuyor benim içim ağlıyor göz yaşlarım kelimelere dökülüyor aşkı bildiğimi hissediyor …
Ah aşk sen nasıl bir şeysin yılgınları nasıl bir araya getirirsin …
Nasıl tanırsın yanmış yürekleri bir bilsen asıl anlatmak istediğimi anlasan …
On yedi yıl önce …
Yaşanmış kocaman bir on yedi yıl…
Emek mi ...
Hala yanan yürek mi …
Yaşanmışlık mı …
Bilinmez mi …
Soruyor neydi bu ben ne yaşadım …
Aşk diyorum …
Susuyorum …
Sustum …
Figen Şençamlar
Kayıt Tarihi : 27.11.2017 22:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen dinleyen oluyorsun ...
![Figen Şençamlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/27/yolculuk-439.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)