güneşin doğduğu yerden koşarken süvariler ta battığı yere
çöller, denizler, kıtalar kalırken bir bir geride
güller açıyordu ışığın dokunduğu her yerde
bu ilahi bir meşaleydi ki, taşıyordu insanlık elden ele
ateşten yüreklerde büyürken o kutsal çile
zincirlere vurmaya gelmiyordu inanmış hiç kimse
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta