Ruhların yemyeşil nefesinde,
Ölüm bir tuvalin üstüne bezenmiş yolculuk...
Kabir cennet bahçelerinden bir bahçe
Bittiğinde rüyalar
Ona götürür tüm resimler...
Yakuttan renkleriyle…
Aşkın sırlarla bezenmiş ilmi mirastır erenlere,
Sonsuzluk denizleri elçilerden...
Mahareti kendi kazandı zanneden
Tuzağındadır düşmanın.
Bir kırmızı elmaya da satar hazineyi
Bir kadının şuh sözüne de…
Arınmışsa eğer gözyaşı ile insan,
Götürür gözyaşları onu,
Maşuk’un Cemaline…..
Kayıt Tarihi : 24.3.2010 21:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ressam M.Akif ORÇAN'a,
![Mehmet Gümüşoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/24/yolculuk-311.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!