Yolculuk muamma, sırlı bilmece,
Gidenler gördü mü onda esrarı?
Bir hal oluverdi sefil gölgeme;
Gördüğüm bu yüzler neden sapsarı?
Bir bilinmez yolda ardında ömrün,
Her adımda bin defa kayboluvermek…
Gönülde kanayan hüzünlü günün,
Cismiyle birleşip son buluvermek…
Kıvrılıp kıvrılıp uzayan yollar,
Yürünse de bitmez bilirim bunu.
Kaç defa sallandı bu ürkek kollar,
Bilmeden yolların sonsuzluğunu…
Aralık 1997
Ankara
Ahmet Öztürk 3
Kayıt Tarihi : 28.12.2009 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!