Yolculuk Şiiri - Birgül Al

Bir yolculuktu bizimkisi
Yolun sonu belli,durağı belli
Çıkacak her engeli aşmaya metanetli
Acılarla yoğrulmuş, tüketilmiş iki kişi
Nerden bilirdim ki
Bilinmeyen bir yola gittiğimi
Oysa güzel başlamıştı bu yolculuğumuz
Ayaklarımız yerden kesilmiş durmuştu soluğumuz
Heyecanlıydım korkak ürkek titrek
Elimden sıkıca tutmuştun gönül vererek
Nerden bilirdim ki
Bilinmeyen bir yola gittiğimi

Yol güzel dümdüz ve sorunsuz
Sohbetimiz sıcacık katığımız sevgimiz
Ne yana baksak yemyeşil vadi mavi bir deniz
Eleleyiz hiç bitmese dedik yolumuz
Nerden bilirdim ki
Bilinmeyen bir yola gittiğimi

Derken dağ bayır engebeler
Güneşin önüne geçti karabulut perdeler
Verilmeye başlandı uzun ara mola dinlenmeler
Sıkmıştı seni hep aynı yöne gitmeler
Nerden bilirdim ki
Bilinmeyen bir yola gittiğimi

Bu yol ikimizi götürsün sende isterken
Egenin maviliğinde bir rüya yaşamayı düşlerken
Kalan ömrümde senle gülmeye kararlıyken
Dayanamadın erkenden indin sen
Nerden bilirdim ki
Bilinmeyen bir yola gittiğimi......’02-04-2011’