Yolculuk Şiiri - Ali Türer

Candık
zamanın eğimine uymuş akıyorduk köpük köpük
coşmuş sel yatağıydı damarlarımız
yanardağ kızılıydı gözlerimiz
yıldırımlar uçurur,
fırtınalarla yarışırdı sözlerimiz
fesleğen kokulu baharlardı özlemimiz

Candık
itildiğimiz çamurda ekmek arardık
bilincin aynasında kırılmış bir ışık düştü önümüze
bu çamurun bu ellere yakışmadığını anladık
alıp gönül kalemini elimize
bir yol çizdik kendi ak düğünümüze

Candık
çoğalmanın tohumlarıydık
toprağa sımsıkı tutunup
gök yoluna çıktık