Yolculuk Şiiri - Murat Bolat

Bir fırtlık yaşam..
ve ateş eskisi kadar yakıcı değil..
dumanlar sadece yalnızlığın imsiz imgeleri..
sonu hep
yoksa! ile biten biçimsiz kelimelere takılıp duran aklım..
yoksa yine birşey mi saklıyor ile başlayan
ve benliğimin dingin acılarına dokunan
o eski,
o işkenceci,
o uykusuz,
o gözü hiç kurumayan gececi ağıtlarım..

Ayrılık hala ayık,
durmaya niyetsiz hareket kadar hareketli,
dingin acılar gibi pusuda değil ve en az onlar kadar can yakıcı..
Kaç gitme cümlesi savruldu işveli dudaklarımdan ardına bilmem!
gidişlerine esir düşen şu sevinçlerim
kaçtır deniz aşırı parmaklıklarda mahpus bilmem mesela..
hatta artık mahpus mu onu da bilmem..
kemirilip duruyorum aşkının ayrılığa yüz tutmuş bozkırında
dudaklarını arzulayarak savruluyorum..
içine girmek istercesine geberiyorum..
seninle olmayı kimsesiz ölmeye
yani seninle ölmeyi yaşamaya tercih ediyorum..
içimi titreten üşümelerle yitip gidiyorum..
sevinçlerim gibi gidiyorum öldüğümü bilmeden..