Yolculuk Şiiri - Engin Akyol

Ömür bitti bakın giderim yola,
Gönlümü rabbime açmak isterim.
Benim gibilerle girip kol kola.
Sırat köprüsünden geçmek isterim.

Bu yol hak yoludur şaşmamak gerek,
İbadet etmeli Hakkı severek,
Son nefeste bile Allah diyerek,
Cennetten bir bahçe seçmek isterim.

Bak budur hedefim, budur amacım,
Dinmiyor kederim, dinmiyor acım,
Küçük bir sevaba dahi muhtacım,
Şahadet şerbeti içmek isterim.

Kaynıyor beynim, yanar ciğerim,
Acep Hak katında nedir değerim,
Bilsem ki cennette garanti yerim,
Bu fani dünyadan göçmek isterim.

İşte bunun için akar gözyaşım,
Bunu düşündükçe ağırır başım,
Sözünde haklısın benim gardaşım,
Daha çok günahdan kaçmak isterim.

İnşallah herkese açılır kapı,
Cennet bahçesinden alırız tabu,
Sevap tarlasından bolca sevabı,
Hasat döneminde biçmek isterim.

İstemek kolaymı,çalışmak lâzım,
Kendi kendimedir benim ikazım,
Belki bu konuda biraz marazım.
Yaratana avuç açmak isterim.

Orada tartacak adil terazi,
Bakacağız orda kim kimden razı,
Kurtulacak olan belki birazı,
Bu derin konuyu açmak isterim.

Küskünle dargınla barışmalıyız,
Ahrette sorguya alışmalıyız,
Bu konuyu bur da konuşmalıyız,
Kanatlanıp göğe uçmak isterim.

Kaşlarımı çatmam kibir yok bende,
Bana arkadaşlık, sevgi yetende,
Bulunduğum yerde, yola gidende,
Etrafıma sevgi saçmak isterim.