Erzincan ‘dan çıktık bir Pazar günü
Biri babam, biri şoför, biri ben
Erzincan Karaçay transit dedik
Traktörün üstünde hep kete yedik
Yolda iki defa tekir patladı
Derken bizim motor Pekeriç’ e atladı
Sorduk orda Karaçay’ı birine
Dedi: gidin karşı taşın önüne
Sağa mı, sola mı bilmem ne dedi
Şoförümüz Hozbirik’e yöneldi
Karaçay diye yol alırken biz
Gözükmüyordu yolda tanıdık iz
Akşam karanlığı basmıştı
Şoför yüzünü asmıştı
Rastladık yolda iki ademe
Sorduk yolu
Şoför dedi yokyav deme...
Döndük geriye yoldan
Artık ne gelir elden
Geldik tekrar yol ayrımına
Sürdük Cumali Komuna
Lambaları yakmıştık
Birkaç tepe aşmıştık
Küsmesin mi aniden kader bize
Son tepeymiş meğerse
Motorumuz geldi dize
İndik aşağıya biz
Tekir yapmış kocaman iz.
Çıkamıyacağımızı anladık
Odunları römorktan holladık
Römork çıktı yerinden
Ellerimiz de üşüdü serinden
Karaçay’a gece girdik
Okulu köylülere sorduk
Gereken yardımı gördük
Derdimizi yele verdik
Karaçay’ın uzun imiş yolları
İşte anlattım başa gelen halleri
İrağa gidenin açık olsun yolları.
22.10.1971
Rüya isimli kitapta yayınlandı
Kayıt Tarihi : 23.7.2008 18:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Erzincanın Tercan İlçesi Karaçay köyüne atandığımda köye ilk gidiş ve yolculuk sırasında yaşadıklarımı ifade eden şiirimdir. Not: Şimdi bu köyde hiç kimse yaşamamaktadır. Olurya isabet eder köylülerden birisi bu şiirimi okursa tanışmak ve konuşmak isterim.
Biri babam, biri şoför, biri ben
Erzincan Karaçay transit dedik
Traktörün üstünde hep kete yedik
Güzel bir anlatim sekliyle süslemissiniz yüreginize saglik ayrica ketenin kokusu burnuma geldi diyebilirim Saygilar
İşte anlattım başa gelen halleri
İrağa gidenin açık olsun yolları. güzeldi üstadım yüreğine sağlık kaleme saygılar,
Fakat sizden sonra, demek ki, tamamen kuş uçmaz olmuş. Yaşarken çok acı fakat yıllar sonra anlatırken hoş bir hikaye oluyor, değil mi? Kaleminize sağlık.
Selâmlar...
Şiiriniz bir yol hikayesiydi. Gayet de güzeldi. Kutluyorum.Saygılar.
Sevgiyle kalın.
TÜM YORUMLAR (16)