Yol alıyoruz bilinmez bir ufkun dehlizlerinde
Hızlı giden bir vagondayız sanki
Her şey bir anda geçiveriyor siliniyor bilinmez bir biçimde
Dönüp arkamıza bakarken fark ediyoruz
Ne çok yol almışız akıp giden hayatın içinde
Zamanla kayboluyoruz zamanın içinde
Bazen bir durak da mola veriyoruz
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta