Yolculuk Şiiri - Şafak Bayram Akın

Yol alıyoruz bilinmez bir ufkun dehlizlerinde
Hızlı giden bir vagondayız sanki
Her şey bir anda geçiveriyor siliniyor bilinmez bir biçimde
Dönüp arkamıza bakarken fark ediyoruz
Ne çok yol almışız akıp giden hayatın içinde
Zamanla kayboluyoruz zamanın içinde
Bazen bir durak da mola veriyoruz
Bazen bir sapaktan dönüveriyoruz
Ama değişmiyor yollar yürüyoruz o tek noktaya
Zamana inat geri dönmek istiyor insan
Ama nafile dönmek ne mümkün geri gelmiyor zaman
Ön safta durmuş dedeler atalar
Takip etmişiz biz ve dostlar
Yetişmeye çalışanlar çocuklar ve torunlar
Bu kervanın daha ne çok yolcusu var
….
Her durakta bir parçamızı bırakıyoruz
Lakin dostlarla yollarımızı bu şekilde ayırıyoruz
Hazan yaprakları gibi savruluyoruz

…
Vakit geç geri gelmiyor zaman
Umutlar yitik yürek perişan
Ne acıdır ki ölümü bekliyor insan
Zamana inat yaşamak isterken her an