Yolculuk.. Şiiri - Zeynep Nilgün Gökçeöz

Dik yürüyeceksin dostum bu yolda.
Güneşi önüne,mehtabı arkana alacaksın
Filizleneceksin gökyüzüne...
Yıldızları boş ver diyeceğim ama
Nasıl boş verilir çıplak geceleri süslüyorlarsa eğer?
Firar etmek onların işi mutluluk maceralarında
Sağanak bir yağmurda sevdayla sokulmakta.
Yarım kalan her aşk için
Gökyüzünün kapılarını aralayıp
Gözyaşlarını kara kaplı defterlere damlatıp
Tekrar beyaza gülümsemek de onların işi.
Bilirler ki, sevdalar sahibinde güzeldir.

Kolay değil dostum talip olmak bu yola.
Kimi zaman gide gide bitiremezsin,
Ya da dizlerine inat ruhunu katıp kavuşmalara
Geciken yolcu telaşıyla koşarsın.
Ne fark eder kök salmışsa uzaklıklar düş yolculuklarına.
Parmaklarınla doğacak sabahları say.
Korkma sarılmaktan
Nasıl olsa yorulmayacak mıyız bu yolda?
Gençliğimizin şarkılarını söylemeyecek miyiz?
Kaldırımlarda tek ayak yürümeye çalışırken.
Yeter ki,yarı yolda kalmasın aşk!

Bir işaret koy dostum adımladığın yola.
Yanıltmasın kenardaki kurumuş otlar.
Adresine yazılan sevda değil mi gideceğin yer?
Gözlerine takılan umut siper olacak kirpiklerine
Yüzünü saklama Leyla’nın yağmurlarından
Türkü gibi aksın tenine damlalar
İstersen gölgeme gel peşindeki tüm sağanaklarla
Gizli bir yolculuğun içinde
Güneşimle kurutacağım inan.

Yolcum ol, yolum o l, yaslan dağlarıma
Bir ses getir bana sabırlar aşarak.
Yanıma gel, bir sırrım var sana.
Saçları kekik kokulu, gözleri gelincik tarlası
Ellerinden mevsimler damlar.
Tanık ol, birazdan doğacak toprağın rahminden
Anlatacak sırtındaki teri ürkek bir ceylan gibi.
Şaşırma içimdeki yangınların efsanevi sözlerine
Külleneceğini sanma ezberimdekilerin.
Anla işte tarih yazıyor sevda.
Biz seninle Kaf Dağı’nı ararken sırrı dökülmüş aynalarda
Gurbet türküleri çalardı bağrımız.
Boynumuz eğikti aşka, üryanlığında ruhumuz gezerken
Haydi dostum, aşkla yürümeliyiz bu yolda
Yolumuz uzun, esrarı bizi bekler….