Yolculuk Şiiri - Murat Altun

Çok tuhaf
Çok manalı esiyor bu gün
rüzgar...
Alıyor beni
Çalıyor dağlara taşlara,
Yuvarlıyor önünde
Kuru bir yaprak gibi....
Bir aç kurt uğultusu,
Bir deli iniltisi,
bir makber soğukluğunda,
Zorluyor kalp damarlarımı
Geçmişimi söküp kopartıyor
Döküyor avuçlarıma.....

Gafil yakalandım birkere,
Ansızın sokuldu içime,
Acımasız ve
Merhametsizce kattı önüne beni,
Çatılardan kopan
Tahta parçacıkları gibi
Birşeyleri söküp çıkardı
İçimden....
Baykuş bağırışları beynimde
Bir kuyu kazıyordu.
Sendeleyerek iniyordum
hayatımın
esrarlı merdivenlerinden,
el sallıyordum
gizemli sonsuzluğa...

Kanat vurmuştu birkez,
kutsal görevli.
En korkunç kasırgalar benim içindi artık.
Mavera sessizliği ensemde
Bir vaveyla.
Bir endişeli ürperti
Beynimde.
Soluk soluğa koşturuyorum
habire.
Heyecanlı bir bekleyişi,
Hummalı bir hazırlığı görür gibiyim.
Bende havf ve reca disiplini,
altımda değişmez dörtlü,
sessiz bir yürüyüş başladı,
çok sesli alemlere....

Kalabalıklar, kalabalıklar..
yalnızlıklar öncesinde,
bir devir teslim kargaşası
bir kısa künye takdimi..
İki nolu hayatın başlangıcında
Mutlak gerçeğin
sorgu slonundayım
ve,
ürkütücü bir ses...
Men Rabbüke.