Yolculuk Şiiri - Mevlüt Harmankaya

Elbet bir gün sen de bineceksin bir kayığa
Giderken sonsuz bir deryaya
El sallayacaklar belki
Belki olacaktır ağlayanlar da
Ezansız bir namaz kılacaklar, son defa
Kıracaklar son sigaranı da
Dumanı burkacak yüreğini
Tüm acıların son bulacak toprakta
Yeni ve daha elim hallerde olacaksın ya da
Yaptıkların tek tek edilecek ifşa
O zaman anlayacaksın niçin severmiş insan
Ve neyi sevmeliymiş aslında
Yanan odunların neymiş derdi
Isıtmak mı yüreğini
Işıtmak mı doğru yolda yürüyenleri
Bırak artık nefretini
Bir bak etrafına
Bu defa karanlığa değil aydınlığa
Güneşli havalar gitsin hoşuna
Hatırlamadan onu bak pencerendeki dolunaya..