Ne zaman saçlarının önüne düşerse aklar bembeyaz
Bir mum ışığı gibi düşünmeye başlarsın hayatı...
Sen teselli ararken boş ellerinle
Acı bir hüzün verir...
Yanaklarından süzülen iki damla gözyaşı...
Çaresiz kalırsin...
Yorulursun...
Bıkarsın...
Birgün yaşamak istemediğin şeyleri anlarsın...
Aynanın karşısına geçip sessizce
Yıkılan umutlarına ağlarsın...
Ne zaman anıları düşünmeye başlarsan
Ilık bir tebessüm belirir yüzünde...
Anılarla yaşar onlarla mesut olursun
Ne kadar yaşasan da,
Seni içine alacak sonsuzluk!
İki damla gözyaşıyla sona erecek bu yolculuk....
Kayıt Tarihi : 9.4.2007 16:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leyla Ayaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/09/yolculuk-179.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)