Yolculuk Şiiri - Yılmaz Öztürk

Gerekti bize yazmak nedendir bilinmez zamanda
Söylenir dillerde ismimiz kim kaldı bu dünyada
Yolculuk vakti geldiğinde kalan varmı semada
Kuşlar gibi uçan varmı kul olmayınca Allah'a

Geceleri şen gündüzü gülşen olanlar nerdedir
Şimdi hatırlanırmı gidenlerin şatafatları nicedir
Unutuldu vakti gelibte gidenler için fatiha okunur
Sela okuyan tüccar hoca şimdi nerede nasıldır

Bu yolculuk son değil sonun bittiği zamansızlık
Zamanı gelince zamanında yolcu olduğu yolculuk
Unutulmayan olmak isterdikte yaşarken unutulmak
Zordur bu yolculuğa çıkmadan temiz yolcu olmak

Elbet var Muhammed Mustafa Eba Bekr Ali
Nerededir şimdi ilahlık idda eden Ramses'i
Gören varmıdır yolculuktan dönen soylu kişileri
Yolculuk rahat olsun diyenler görsün Hattab Ömeri

Allah sana sormadan seni yolcu etti dünya çamur su
Evren konaklama yerin bir iki metre toprak kuyu
Hikaye ederler hep dinlersinde berdedir asil soylu
Asalet kalmaz manadan başka hayat alan Allah Hu

Vardır sonsuz yolculukta zevku safalar süren fukaralar
Mutlu olur sabr ile yalan alemde sıkıntıya katlananlar
Allah'tan gelene tevekül edip Hay ile hayat bulanlar
Hu ile yok olmazlar yokluğun bittiği bitmez yolculuklar