Evrenin kapısına dönük sırtım
Dibi çığlık olan kuyuya yolculuk
Kaç anahtar sallanıyor belimde,
Kaç kapı var şimdi açılacak.
Hangi kapıların kilidi açılmamak üzere kapandı zamanında,
Hangileri derin sularda gömülü kalacak.
Uçsuz bir labirentte yolculuk
Hangi kapı açılıyordu pembe boyalı odaya
Hangi oda karanlık?
Hangisinde bir bebek ağlıyor,
Hangisinde hüzünlü ayrılık?
Bir çocuk bakıyor aynadan
Yeni inmiş çitlembik ağacından
Hayatı sarı saçlı bebeği kadar severken
Habersiz henüz onu bekleyen hayattan.
Aynada masum bir kadın yüzü
Meraklı, güleç
Yeni boyamış pembeye odasını belli
Umutlu, anaç.
Kayıt Tarihi : 18.6.2008 21:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Masmavi](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/18/yolculuk-1-2.jpg)
Bir o kadar elimde
Açılsın kapıları evrenin...
Çok zaman olmuş çok...Mutlu yıllar...
TÜM YORUMLAR (1)