Yolculuğumuz Şiiri - Habib Karasakallı

Eli bastonlu nine binmişti yanımıza
Biraz da kokuyordu, tak etti canımıza

Hemencik camı açtık rüzgar dokundu tene
Donduk, kapayıverdik koku başladı yine

Hoş sohbet bir amca tam giriyorken lafa
Zıpladı teker taştan tavana değdi kafa

Ana avrat daldırdık yollardaki taşlara
Sonra suçu yükledik yağmurlara, yaşlara

Muhabbetler başladı haram maldan, servetten
Devam edip gitti şehvetten, koğu gıybetten

Düze indi araba sel gibi akıyordu
Yolcular sağdan soldan arkaya bakıyordu

Geriden bir araba geçti solladı bizi
Tozu dumana katıp uluorta geçmiş izi

Ardıçların, çamların geçtik aralarından
Gördük çok pişman olduk balta yaralarından

Her yokuştan inişten yavaşlayarak geçtik
O keskin virajlarda akla karayı seçtik

Yine çok laflar ettik boş gümanlar içinde
Bir yolculuk da bitti toz dumanlar içinde...