Aradan uzun yıllar geçmesine rağmen. Daha halen sessiz bir gemi geçiyor yüreğimden.
Yolcularını sadece benim bildiğim.
Sessiz sessiz yol alıyor ve güvertesinde ben.
Rüzgara karşı duruyorum.Başım yere eğik değil.
Sadece dayanmaya çalışıyorum.Beni yıkmaya çalışan sert rüzgarlara.
Martılara bakıyorum son kez var gücümle sesleniyorum onlara artık benim arkadaşlarım sizsiniz.
Ve son kez bakıyorum avuçlarımın içinde tuttuğum ekmek kırıntılarına.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
