Aradan uzun yıllar geçmesine rağmen. Daha halen sessiz bir gemi geçiyor yüreğimden.
Yolcularını sadece benim bildiğim.
Sessiz sessiz yol alıyor ve güvertesinde ben.
Rüzgara karşı duruyorum.Başım yere eğik değil.
Sadece dayanmaya çalışıyorum.Beni yıkmaya çalışan sert rüzgarlara.
Martılara bakıyorum son kez var gücümle sesleniyorum onlara artık benim arkadaşlarım sizsiniz.
Ve son kez bakıyorum avuçlarımın içinde tuttuğum ekmek kırıntılarına.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
