Yolcular Hep Gariptir Şiiri - Celil Çınkır

Değişmeyen bir kural, ta ezelden ebede
Yolcular hep gariptir, yolları hana çıkar
Yoluna yeminliler, ziyaret eyleyince
Çiçeklerin menzili, kara kovana çıkar

Ardında çok sırlar var, tabiat olayının
Mağrur mağrur dururken, kardelenler beyinin
Yüzünü güldürerek, ırmağının, çayının
Gün vurup eriyince, seli ummana çıkar

Basiret bağlanınca, kavrayamaz öz onu
Gölgesinde ararız, bilmeyince biz onu
Nârın hükmü nur olur, görmeyince göz onu
Âşık olanlar külden, hep yana yana çıkar

Gönlümü mest etmeye kursam da sana hülya
Uykudan uyanınca bitecek bir gün rüya
Göbekten bağlanamam, kusura bakma dünya
Dostlarımın dilinde, adın yalana çıkar

Bir elden çizilmese, yıldızlara yörünge
Tesadüf eseriyle kurulamaz bu denge
İndinden ilme dalıp kâinatta ahenge
Delibal’ım can veren, canı seyrana çıkar