Yolcuk Şiiri - Abdullah Kocabıyık

Sen hiç yolculuk yaptın mı
Erzak çantanı yastık yapmışsındır
Bilirsin yapraklardan yatak yapmasını da
üşümiyeyim diye birde ateş yakarsın
Çakal sesleri ile uykuya dalarsın
Bir tarafın ateş öbür tarafın buz gibi kalktıysan
Sen yolculuk yapmışsındır.

Sen hiç yolculuk yaptın mı
Yıldızlar dan yönünü bulmuşsundur
Çam ağaçlarını bostan tarlasını da
Yüz metreden hisseder sin
Her bir tepe görünce bu son diye kedini kandırırsın
Dar bir vakit namazını seferi kıldıysan
Sen yolculuk yapmışsındır.

Sen hiç yolculuk yaptın mı
Serçe seslerinden bir köye yaklaştığını sezmişsindir
Bilirsin söğüt ağacının yakınlarında su olduğunu da
Hani dilin damağına yapışmış iyice susamışsın
Mataranla öpüşür gibi kana kana su içersin
Bir sarnıç görünce Allah a şükür ettiysen
Sen yolculuk yapmışsındır.
Sen hiç yolculuk yaptın mı
Atınla arkadaş olmuşsundur
Mutlaka konaklamışsındır bir handa
Har vardığın yerde farklı hisler duyarsın
Yorgunluğunu yattığında fark edersin
Deliksiz birde uyku çektiysen
Senyolculukyapmışsındır.

Sen hiç yolculuk yaptın mı
Bak ben yolculuk diyorum
Kafan kazan gibi kulakların çınlıyarak
Otobüsün camından bakmak mıdır yolculuk
Sadece bir yerden bir yere varmak mıdır yolculuk.

Abdullah KOCABIYIK