leyleklerin gelişiyle birlikte
sırtımda heybem yollardayım gene
artık yerleşik olmak isteyen ben
söz dinletemiyorum içimdeki göçebeye
sırtını dönebilmek yürek ister
bir ömür boyu bağlandığın herşeye
yoksa taşınamayacak kadar birikir acılar
kimseye emanet bırakamazsın almazlar
bir heybe dolusu acı yükü nekadar gelir
içimdeki göçebeye sormalıyım bunu
bir gezgin ki yalnızlığı iş edinmiştir
acıların darasını ancak o tartabilir
Kayıt Tarihi : 17.10.2005 01:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!