Yol uzun...
Yol çatallı...
Yolunu yitirenler
yolunu bekleyenler
gidip de dönmeyenlerin...
Mahşerin göbeğinde devran
zıvanadan çıkmış,
tam sırası
sıra dışı yolculukların...
Yol uzun...
Yol çatallı...
Bir yaralı yürek
yaşama dönecek
çiçek açacak bir gonca
eş zamanlı,
böyle buyurdu doğa
buyurmasına ya
yedi başlı bir ejderha
yedi başını körpe umutların
yolun başında daha...
Uzadıkça uzadı yol
çatallaştıkça çatallaştı
açıldıkça açıldı ara
ve ulaşamaz oldu sesler
yolcudan yolcuya...
(10 Temmuz '99)
Muammer ErturanKayıt Tarihi : 18.2.2006 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!