Yolcu Yolunda Gerek Şiiri - Hasan Özünal

Yolcu Yolunda Gerek

Karadağ’dan esen serin rüzgar, sen medet eyle,
Dünya derdi hep aldattı, es de Sahibine söyle.
Ömür hay huy ile geldi, boşuna geçti böyle,
Dünya görevi yordu, git de Sahibine söyle.

Bir asır sürdü günler, yıllar bazen bir gün oldu,
Her hayalim hüsran, her günüm dertle doldu.
Ümit pınarlarım kurudu, gönül bahçem soldu,
Hayat çölünde susuz kaldım, var Sahibine söyle.

Bu uzun yolda, bir arpa boyu yol gidebildim,
Bir yol tanıdım, tek yol, ben O’nun yolu bildim.
Artık takat kalmadı, Dünya yarışından çekildim,
Azık çantamı hazırladım, ulaş Sahibine söyle.

Hasan ÖZÜNAL
Karaman – 2018 Eylül