Yolcu Yol Şiirleri - Şair Yolcu Yol

Gülüşünde asılı kalmak
Ve nefesinde.
Ve sende hayat bulmak.
Yorgun yıllarına huzur olmak.
Yüreğinde seninle birlikte atmak.
Birlikte tutunmak hayata.

Aşk yanıp kül olmaktı.
Aşk anlamaktı.
Aşk yaşamaktı.
Aşk her zorluğa rağmen aşktı.
Şimdi ben.
Kül oldum.

Yalnızlığın neresindeyim.
Ne söylesem boş, anlamsız sabahların ötesindeyim.
Düşüncelerim boşlukta, ben vuslatın demindeyim.
Bilmem kaçıncı bahar.
Ben bu alemin cehennemindeyim.

Susacaksın, dilin değil kalbin lal olacak.
Ağlamayacak dik duracaksın.
Sevdanı toprağa gömüp üzerine su serpeceksin ki ferahlasın kalbin.
Sonra dönüp bakacaksın aynaya, kendinle övüneceksin.
Bir aşkı toprağa koymanın gururunu yaşayacaksın.
Ama unutma ki ne yaparsan yap,

Bir gün her şey şekillenecek. Sen yine sade yalın hayatına devam edeceksin. Bende bu dünyadan uzak yeni bir başlangıçta olacağım.
Varlığımın hiç olduğu bu hayatta tutunmak için tek bir gayret sarf etmeden, seni bekleyeceğim sınırlı bir mekana yolculuk edeceğim.

Ben gideceğim, sen kalacaksın. Yokluğumu hissetmeden yaşayacaksın.
Küçük bir elvedanın mahcubiyeti saracak benliğimi.
Sözün bittiği yerden, varılacak son durağa yolculuk başlayacak.

Beklemek ne zor bir kelime.
Acıların en büyüğünü yaşamak işte.
An be an, günlerce aylarca veya senelerce beklemek sevdiğini.
Hiç fark etmez, hepsi aynı şiddetle vurur suratına.
Kuytu köşelerde saklanarak ağlamak.
Özlemekten dahi utanmak.

Ben ölüyorum anne.
Sessiz ve sade.
Biliyorum ki alışacaklar yokluğa.
Sade, yalın ve sessiz gidiyorum.
Uçurumun tamda kenarında incecik bir çizgideyim.
Ağlama anne, ağlama.

Bir gece hayal et.
Ve sonra bir çimdik at kendine.

Yine Sensizliğin son demindeyim.
Yine çaresiz ve sessiz.
Geçen onca seneye inat hala sevgilerdeyiz.

Bir Özlem Bir Sevda
Öyle bir deli sevda dolaşıyordu ki damarlarımda, düşünceler, ifadeler anlamsız kalıyor..
Nasıl anlatsam bilemiyorum…
Öyle içimdesin ki! Yüreğimin derinliklerinde seni his ediyorum, seni yaşıyor ve hep seni özlüyorum..
Kurduğum her cümlemde, aldığım her nefes ve attığım her adımda mutlaka sen varsın. Ve ben sadece seni yaşıyor ve sadece senle yaşıyorum..

Hadi bir yudum daha çek.
Yoğun bir duman daha çıkar.
Sonra bir elvedaya sarılı kefenle kon toprağa.
Hoşça kal bile olmasın bu köhne dünyaya. Umursanmayacağın aşikar.
Bu günün elbet yarını da var.