karanlıkta kalmakmıs aslında sensiz olmak
dipsiz bir kuyuya düşmek,sonunu görmeden
ekmeksiz susuz kalmakmış......
anlayacağın yaşayamamakmış sensiz olmak
yapraksız ağaç gibiyim,kuru bir dalım işte
hiçbir şeye yaramıyorum sen olmayınca
çiçekleri sulamayı özledim,seninle
ne bileyim aklıma geliverdi birden
ıslanırken yağmurda,damlaları saymayı
papatyalardan fal bakmayı beraber
bağıra bağıra şarkı söylemeyi,maç izlemeyi
uyumayı, kalkmayı yani herşeyi
sanki bilmediğim birşeyler var aramızda
gözlerin öyle söylüyor
bıkmışsın benden herhalde
elin elimi tutmuyor
aramıyorsun ne gündüz ne gece
telefonum çalmıyor
Gece sessiz geldi bu vakit
bilirsin korkarım karanlıktan
sende yoksun ya bu vakit
ağlayıp kaçarım sokaklardan
seni bıraktığım son adres
Gece sessiz geldi bu vakit
bilirsin korkarım karanlıktan
sende yoksun ya bu vakit
ağlayıp kaçarım sokaklardan
seni bıraktığım son adres
bavulum gözyaşı dolu
içime ektim ben onu
o sonbakışımın ardı gitmeler oldu
seni sevdiğim
söyleyemedim
hayatın mahremi kalmış üzerimde
gece vakti insan ararmı sevdiğini
hiç bilmediği yerlerde,
yada hiç sorarmı tanımadığı insanlara,sevdiğini
bulamayacağını bile bile
bindiği otobüste para üstü almayı unuturmu,
yağmurlu havada şemsiye almazmı yanına.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!