Uzaklara giden yolcu..
renk alır.! rüzgarını alsa dağlar..
giden,her yolcunun ardından..
ağlayan bir yürek var.
her yolun, bir yolcusu var..
sefere hazır..
Bütün güzel kadınlar zannetilerki
Aşk üzerine yazdığım her şiir
Kewndileri için yazılmıştır...
Bense daima üzüntüsünü çektim,
Onları iş olsun diye yaptığımı bilmenin.
Devamını Oku
Aşk üzerine yazdığım her şiir
Kewndileri için yazılmıştır...
Bense daima üzüntüsünü çektim,
Onları iş olsun diye yaptığımı bilmenin.
Vedalarda daima dönebilme umudu yaşar, vedasızlık küskün yüreklerin kendini mahkümiyet ilamıdır. Elinize sağlık
yanar yüreğim..
böylesi yolculuklara..
yüreğim yanar..
vedasız ayrılıklara..
ve kavuşması imkansız olan ayrılıklar
adamın ciğerini içinden kavurur yakar
tebrikler üstad
Yolcu olmak var her zaman hayatta, her yöne yolculuklar olacaktır, Önemli olan istikametlerdir, Her yolun ucu mutlaka kesişir bir gün***(((
Yolcu..
yanar yüreğim..
böylesi yolculuklara..
yüreğim yanar..
vedasız ayrılıklara.....K.....
yanar yüreğim..
böylesi yolculuklara..
yüreğim yanar..
vedasız ayrılıklara
Harika bir final tebrikler. Yüreğinize ve kaleminize sağlık. Saygılar.
her yolun, bir yolcusu var..
sefere hazır..
kimbilir.!
ne zaman..nasıl.nerede..
düşecek yola..
harika şiir kutlarım şiir dostu .............işki o yola düşmeye bir karar verilsin aşılmadık dağ kalmaz kalemin daim olsun
abdullah oral
Yeni Adana Gazetesine ve saygın gazeteci yazar sevgili Sedat Memiliye yürekten tşk.ediyorum..
MELİH BAKİ VE 'AĞLAYAN DAĞLAR' -Yeni Adana Gazetesi 25.03.2007
MELİH BAKİ VE 'AĞLAYAN DAĞLAR'
Sislerin ardında göremezsek bile orada olduklarını biliriz. Yeryüzüne doruktan bakan doğanın en muhteşem yapılarıdır dağlar.
Melih Baki ile bir gün sohbet ederken 'sevdiklerinin, dostlarının soluk alıp verdiklerini duymuşsundur. Peki ya dağların? Onların nasıl derinden soluk alıp verdiklerini hiç duydun mu? ' diye sormuştu.
Baki 'Doğa insandır, hatta insandan daha fazla insanlaşmıştır, çünkü doğa kötülüğü bilmez. Kötülük doğanın değil, insanın eseridir. Şöyle dağlara çıktığımda kendimi ana kucağında kadar güvende hissediyorum. O uçsuz bucaksız görkem içerisinde, Tanrı'nın bu bağışını saygıyla izliyorum. Ancak doğa karşısında insan olduğumu daha fazla hissediyorum' derdi.
Doğa ile bu denli iç içe bu denli içli dışlı insanın yüreği elbette dağların duygularıyla dolu olacaktır. 'O size her şeyi anlatır, yeter ki anlamasını bilin' türünden açıklamaları her zaman ilgimi çekmiştir.
Karahan Kitapevi'nden yayınlanan 'Ağla Yüreğim Dağlar da Ağlar' adlı şiir kitabını her okuyuşumda kendimi doğanın o güvenli kucağında hissederim.
'Sıra sıra dağlar / Uzanmış/ Bulutların altında sessizce ağlar
Belli ki bugün / Bu görkemli sarayda / matem var. (Sh 8)
Dağlarla birlikte matem tutan baki, dağlarla birlikte baharları da yaşar:
'Dört mevsimde de / Yaşanırmış bahar
Ben bunu yeni öğrendim / seni tanıyınca / Bu yaz.' (Sh.15)
Darwin evrim teorisini zannedildiği gibi sadece Galapagos Adası'ndaki gözlemlerine dayandırmamıştır. Teorisine temel oluşturan bilgiler, And Dağları'nın doruklarından elde edilmiştir. Bilim adamı adamı olmanın en belirgin niteliklerinden biri de doğayı ve doğayı oluşturan parçalar arasındaki ilişkilerin saptamasıdır. Doğayı en iyi anlayan, bilime en yakın olandır.
Dağların herkesin ulaşamadığı doruklarında doğayla konuşur. Doğaya inat bazı duyguların değişmesine isyan eder. Evlenen bir dostuna:
Deprem olur./ Sel olur. / Belki de düşen yorulan olur./
O şartlarda bile / Devam etmelidir derim / ilk başladığı gibi.' (sh.8)
Dağlar da bizim gibi acı çeker, sevinir, umutlanır, düş kırıklığına uğrar. Dağları insandan üstün tutan onun sonsuz fedakârlığıdır.
Yüreği dağlar kadar doğal olan Baki, ağladığında çağıldıyor, coşkun ırmaklar gibi akıyor; güldüğünde dört mevsim baharı yaşıyor. Doğal olaylarla da dost Baki. Yağmurla mesaj gönderiyor sevdalı yüreklere:
'Yağmur / Var git söyle ona / Söyle o /Güzel yare
Nar dalında / yiğit kavgada / kadın sevdada/ güzel..' (Sh.61)
Baki'nin şair ruhlu olduğunu görünce hiç şaşırmadım. Doğayla iç içe olan ve onların soluğunu yüreğinde hisseden insan şair değilse: şair kimdir?
Dağlarla gülen, dağlarla ağlayan şairimiz bütün ağlamalara karşı oğlunun tabutuna sarılan bir anneye: '
Gözü yaşlı ana/ sil gözyaşlarını/ Bak etrafına
Cenaze değil o / Tabut değil o /
Umuttur tohumdur / Gömülecek toprağa.' diyebilecek kadar yaşam ve çoşku doludur. Yarınlardan da bir o kadar umutludur: 'Şimdi / Dalından kopmuş / Bir tohum gibi / Şu çılgın rüzgârın önünde / Benim sürüklendiğim yol / Umuda Yolculuk.' (sh.13)
Son şiirinde şöyle seslenir Baki ' İçinizden biri Şair melih Baki'den sizlere selam / Tohumdan toprağa / topraktan yağmura / sizlere selam.' Sh. 63
Baki'de kalan Kubbede hoş bir sada imiş, ama Melih baki'den kalacak olan sadece dağların gözyaşları değil, dağ yürekli insanların coşkun yürekleri ve bu yürekte yaşatılan sevdalardır.
25.03.2007
Sedat Memili
yol ve yolcu.. giden ve gidilen.. ezen ve ezilen..
'hangi yola kiminle çıkılır?' , eşlik önemlidir..
vedasız ayrılık, yolun çilesini uzatan..
kısacası tebrikler..
Uzaklar çok uzaklar,dönüşü olmayan...Tebrikler.
'Şiiriniz da konu o kadar geniş ki okuyucu har şeyi düşünebiliyor şiiriniz harika olmuş yüreğinize sağlık...'
Bu şiir ile ilgili 67 tane yorum bulunmakta