Yüksünmedim; yarınıma doğru yola çıktım,
Sürünmedim; kah yoruldum kah dinlendim,
Sevinmedim; ümide doydum, sevgiye acıktım,
Zevklenmedim; kah zengindim kah dilendim.
Yalan yanlış yollara saptım bazen;
Kah doğruyu buldum kah düştüm derde,
Ya ermiş yol gösterdi bana, ya sazen,
Kah kürk giydim dolaştım kah pecmurde.
Kimi ilkbahardı yaşadığım, kimi hazan;
Eremedim yaza, doyamadım güneşe belki,
Dost dedim; Kimi Mehmet kimi Hasan,
İzbelere düştüm, sayamadım ne sonu ne ilki..
Gönlümde yorgunluk, ümidimde hüzün;
Gideyim bırak bilinmeze, yolcu yolunda gerek,
Sevda takvimi; kah baharda yaprak döker kah güzün,
Murada ne hacet; murad bir kara toprak, bir de kürek...
Cumhur Karaca
Cumhur Karaca
Kayıt Tarihi : 2.7.2005 13:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Cumhurum hayat bu işte ne her zaman güldürür ne de ağlatır.
İnişli çıkışlı bir güzergahta gider dururuz.
Selam ve sevgiler
SAYGILAR
Ya şu dizeye de demeli:
Murada ne hacet; murad bir kara toprak, bir de kürek...
Bu dize içinden de çekip aldığım:
murat bir kara toprak. bir de kürek.
Kah kürk giydim dolaştım kah pecmurde
Bu iki dize neden gönüle zıpkınlamadı şimdiye şimdiye.
Peki şu;
Kimi ilkbahardı yaşadığım, kimi hazan;
Eremedim yaza, doyamadım güneşe belki,
Dost dedim; Kimi Mehmet kimi Hasan,
İzbelere düştüm, sayamadım ne sonu ne ilki..
Dokunan bir yolcu sesiydi.
TÜM YORUMLAR (5)