Yolcu Şiiri - Hamit Kunt

Ben uzun yolların yolcusuyum
kısa metrajlı bir aşkla
öldürme beni
çemberinden geçmişim
fırtınalı bir ömrün
öyle hafif rüzgarlarla
soldurma beni…
ben uzun yolların yolcusuyum.
Ey eksik yanım
yarım elmam
sen dolunay gibi
ışıtsan da gecemi
yolculuğum güneşedir benim
sende kalamam
ben uzun yolların yolcusuyum.
Sen de görünmedin dün gece
içimde dinmedi hasret ağrısı
esirgedin
kıskandın benden beklide
güneşin sana bağışladığı
bir yudum ışığı
bir de
güneşe bakan pencereme
gerilip durma öyle
ben uzun yolların yolcusuyum.
Ellerin
zincirin son halkası,
dudakların
merdivenin son basamağı,
gözlerin
barikat gibi
kesmesin yollarımı
ben uzun yolların yolcusuyum.
Bak gözlerime
ayna ol
ne aldıysan güneşten
yansıt
doldur içime
sonra yol ver
gözlerinden öteye
sakın geri çağırma
gel sen de
düş ardıma
ben uzun yolların yolcusuyum.