Ay doğar vadilere, alaca karanlıkla
Yıldızlar akar gider, bakıp bakıp daldıkça.
Hafiften ışık sarar, ufkunu birden bire
Geceler uzar gider, ıslak nemli bir dere.
Yolların yolcususun, aldırmadan gök yüzüne
Ufukta kızıl çizgi, ne şafak ne de güne.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta