akrebin yaraladığı ellerimle açıldım
tenha koylarından uzak denizlerin
yüküm gece yalnızlığı
yürü git dedim kendi karanlığına
gündüzleyin açmayan ufuklar yüklen
ki yüreğin gam tutsun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla