ben kimsesiz sabahların yolcusuyum..
ne bir el nede bir ten ısıtır beni
soğukla başa çıkmayı kendim öğrendim
bir de üşümeyi, herkesin sıcak yatağına uzandığında
ben kimsesiz aşkların yolcusuyum
ne gönül avutur beni ne sevdiğim
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta