Yolcu Şiiri - Yaşar Kurt

Yolcu rüzgara karşı yürüdü.
Çöl, bozkır, sokaklar bedeniyle vardı
bir de zamanın sonsuzluğu...
^^boşver^^, ^^gel^^, ^^vazgeç^^,
sözleri oyun sözcükleriydi ürkek çocukluğunun
bilirdi.
Uğursuzluk dedi, yaşanmayan aşklar için
hep bir göz ışığıydı boynunda taşıyıp ta hiç kimsenin görmediği...
Mavi onu alan ve örten oldu.
Yapmadan önce zarar vermedi çığlık attı.
Hiç utanmadı sesinden,
sessizliği bir başka dili değilse o an
ya da tanımı istemedi keyifliydi.
Kaç ^^ÇOCUK^^ yüzünü görmüştü.
Ölüm kendinin olunca
ölümdü.......
ÖLMEDİ.