Yolcu Şiiri - Suat Oktay

kaç durakta mola verdim saymadım
hem kaç yıl oldu ki yola çıkalı.
ne zaman sollamak istedimse yaşamı
olmadı beceremedim.

beceremedim de değil
şerit hep düzdü çünkü.

ne zaman hız sınırını aşmak istedim
yakıtım bitti, yolda kaldım
ne el uzatan oldu
ne de omuzveren

her durakta bir sır bıraktım oysa
sır oysa, hani kişiye özel

sır dedeğim,
bir ben, bir sen
bir de allah bilsinlerden.

bir kadının gönlü sırlar okyanusuydu hani
yalanmış meğerse

yine bir duraktayım şimdilerde.
lakin birazdan yola koyulacam
dümdüz bir şerit uzanacak yine önümde.
yeminle bukez basacam gaza
sollayacağım önümde gideni
bilmem kaç milyonluk
şu yeditepeli dev değirmeni.

ne radar saptayacak,
ne trafik görecek
ne de yalancı sırdaşlar.

durmayacam
gerçek bir sırdaş
otostop yapıncaya dek.

gidecem gidebildiğimce
sevecem ölebildiğimce
ölecem, sevebildiğimce

gerçi yol bitmezmiş
ömür bitse de
tekerlek de patlasa farketmez be
ben jant üzerinde de giderim
ters yola sapmadıktan sonra.
14.4.1999