Gelenin benim olacağından,
hiç kimsenin haberi yoktu...
Gele gele yaşamdan habersız,
bilgisız, öğrenmeye susamış
öğrendiklerini öğretmeye hazır
beni buldular karşılarında ve
şaşırdılar…
Seni dünden tanıyorduk..
Ne köy ne kasaba,
olur senden dediler…
Kendileri büyük şehirdiler....
Ve sonunda küçüldüler,
küçüldüler ayaklarımın altında,
çamurlu bir yol oldular...
Yine üzülen ben,
üzen onlar oldular...
10.01.2005
Wermelskirchen/Almanya
Kayıt Tarihi : 18.2.2005 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)