Yola Gelmiyor Şiiri - İbrahim Bekler 2

YOLA GELMİYOR

İnsanlar özünden, koptu kopalı,
Neslimiz bir türlü, yola gelmiyor.
Herkeste bir öfke, eli sopalı,
Sözler nasihatler, dile gelmiyor.

Zalimlerin fikri, yol vermez bize,
Birçok gölge düştü, o şanlı ize,
Vefasızlık düşmüş, gör nice yüze,
Arılar ocudu, bala gelmiyor.

Mevsimin yazında, düştü yapraklar,
Kullar günahını, duayla paklar,
Açların halini, ne bilsin toklar,
Yenler yırtılmış da, kola gelmiyor.

İbrahim BEKLER
ANKARA