Yola Bakan Pencere Şiiri - Hazni Cetin 2

Uyurum umuduyla, loş odama kapandım.
Buzhane yatağıma, iki büklüm uzandım.
Kızardı yanaklarım, buğulandı Gözlerim.
İpek kalbini kıran, sözlerimden utandım.

Mıhladım yastığıma, dertten şişmiş başımı.
Yağmur sızan tavanda, dondurdum bakışımı.
Pişmanlık ateş gibi, kor oldu Yüreğime.
Mendillere topladım, hasretlik gözyaşımı.

Hüznün rüştüne ermiş ermiş, kederli bir İnsanım.
Güneş, Yıldız görmüyor, bulutlu Asuman'ım.
Yola bakan pencere, bıktı bakışlarımdan.
Tek başıma, bir yerde. Sızım, sızlıyor Canım.

Ne yapsam da nafile, bir lahza uyuyamam.
Kaç gece oldu bilmem, uykuyla buluşamam.
Yalnızlık boğazıma, çöküyor vampir gibi.
Sen yokken hayatımda, hayattan haz alamam.

Hazni çetin