Yol Yordam Bilmeden Beklerim

karaya çakılırım kafa üstü
arkanı dönersen
kızıla çalar
bildiğim türküler

meydanlarda
sergilediğim erkeklik
bir tutumluk ayakta kalır
uzun sürmez
karaya çakılırım kafa üstü

arkanı dönersen
elbet
elimdekileri kaybederim
tufana tutulurum

hiddetim sökmez fırtınada
sıtmaya tutulmuş bedenimle
yol-yordam bilmeden beklerim

arkanı dönersen
yeşil mavi beyaz
kızıla esir düşer
renklerin letafeti
ihtirasa mahkum olur